Relacje mogą być trudne, nawet jeśli wszystkie zaangażowane strony są całkowicie zdrowe. Dodaj do tego przewlekłą chorobę lub wyniszczający stan, a utrzymanie szczęśliwego i emocjonalnie zdrowego związku może wydawać się prawie niemożliwe.
Spis treści:
- Upewnij się, że jesteś gotowy do tej roli
- Porozmawiaj o opiece
- Praktykuj ciągłą samoopiekę
- Utrzymuj otwartą komunikację
Bycie z osobą, która ma długotrwałe problemy zdrowotne, może być nie tylko trudne, ale możesz również stracić z oczu własne zdrowie psychiczne i emocjonalne, gdy dbasz o potrzeby partnera.
Rodziny mają wpływ na radzenie sobie z chorobami przewlekłymi,1 A sytuacja często mocno wpływa na zdrowie psychiczne bliskich.2
Życie z kimś, kto zawsze jest chory z powodu przewlekłej choroby, może wiązać się z wyzwaniami, ale są rzeczy, które możesz zrobić, aby być wspierającym partnerem i zadbać o własne samopoczucie. Niezbędne są otwarte rozmowy o własnych potrzebach i obawach. Ćwicz empatię i upewnij się, że dbasz o siebie, znajdując czas na swoje potrzeby, praktykując dbanie o siebie, które pomaga Ci poczuć się zregenerowanym i znajdując dużo wsparcia społecznego.
Upewnij się, że jesteś gotowy do tej roli
Sposób, w jaki ułożysz swoją relację z osobą przewlekle chorą, zależy od tego, czy byłeś już z nią, gdy została zdiagnozowana, czy też spotkałeś kogoś, kto miał już daną chorobę.
Tak czy inaczej, sprawdzenie tego czy możesz przyjąć rolę zarówno opiekuna, jak i partnera, pomoże ci poczuć się bezpiecznie, wiedząc, jak postępować w swoim związku.
Spotkanie z kimś cierpiącym na przewlekłą chorobę
Jeśli spotkasz kogoś, z kim chcesz się umówić, a ta osoba ujawni swój stan zdrowia, ważne jest, aby zrozumieć, jak zmieni się Twoja rola z tą osobą. Pozwól swojemu partnerowi wybrać, co chce ujawnić.3
Zadawanie komuś niekończących się pytań o jego zdrowie może wydawać się inwazyjne. Skorzystaj z odpowiedzi, aby się rozeznać, czy jest to związek, na który byłbyś/byłabyś gotowy/a, czy nie.
Umawianie się z kimś z przewlekłą chorobą może wiązać się z wyzwaniami, które powinieneś rozpoznać i rozwiązać. Randki są trudne, a przewlekle chorzy samotni ludzie muszą radzić sobie z wieloma dodatkowymi czynnikami na tym i tak już mrocznym terytorium.
Możesz wyrządzić krzywdę potencjalnemu partnerowi, jeśli zdecydujesz się wyruszyć w nową wspólną podróż tylko po to, by opuścić tygodnie lub miesiące w związku, ponieważ jego stan jest dla ciebie zbyt przytłaczający.
Jeśli początkowe dyskusje na temat problemów zdrowotnych wydają się przytłaczające, bądź szczery z tą osobą i ze sobą.
Artykuł powiązany(w trakcie tworzenia): Randkowanie z kimś z OCD: co powinieneś wiedzieć
Partner, który zostaje zdiagnozowany
Dla par, które są już razem od dłuższego czasu, zwłaszcza dla tych, którzy są w związku małżeńskim, zwykle jest oczywiste, że jeśli jedna osoba zachoruje, druga się nią zaopiekuje. Przysięga małżeńska zwykle stwierdza „w chorobie i w zdrowiu” właśnie z tego powodu. Jednak konieczne jest, aby partner osoby, u której zdiagnozowano poważną chorobę, upewnił się, że jest wystarczająco zaangażowany w związek, aby w nim pozostać.
Kiedy partner zostaje zdiagnozowany, pomocnym sposobem dla par na rozwiązanie problemów w miarę ich pojawiania się jest wspólna terapia dla par. Podjęcie tego kroku, aby szczerze i otwarcie porozmawiać o przyszłości swojego związku, pomoże upewnić się, że czujesz się komfortowo, przyjmując rolę partnera dla chorej osoby.
Zdiagnozowanie choroby przewlekłej może zwiększyć ryzyko rozwodu.4 Terapeuta par może pomóc obniżyć to ryzyko lub wesprzeć was oboje.
Artykuł powiązany (w trakcie tworzenia): Życie z osobą z chorobą psychiczną
Porozmawiaj o opiece ze swoim partnerem
Kiedy jedna osoba w związku cierpi na przewlekłą chorobę, jej partner często przejmuje rolę opiekuna.5 Kluczowe czynniki, które należy omówić:
Potrzeby
Twój partner powinien jasno powiedzieć Ci o swoich potrzebach opiekuńczych i swoich potrzebach w związku. Choroba zmienia krajobraz związków, a twój partner może nie być zachwycony tym, że zapewniasz mu opiekę zdrowotną i wsparcie.
W końcu wiele produktów do higieny osobistej niekoniecznie jest seksownych lub romantycznych i naturalne jest martwienie się o to, jak wpłynie to na charakter waszego związku. Kiedy masz jasność co do wszystkiego, czego potrzebuje od ciebie, twojego związku i własnego dobrego samopoczucia partner, możesz lepiej wiedzieć, jak wspomóc.
Jakie są Twoje potrzeby?
Ważne jest, aby pamiętać, że w twoim związku są dwie (lub więcej) osób i twoje potrzeby są równie ważne. Przeniesienie uwagi na osobę chorą może sprawić, że łatwo o tym zapomnisz i nie będziesz szczęśliwy w związku. Nie pozwolisz też swojemu partnerowi na zaspokojenie tych potrzeb, nie wiedząc o nich i nie wyrażając ich jasno.
Jeśli masz potrzeby emocjonalne, intelektualne lub fizyczne, których twój partner może nie być w stanie zaspokoić, jest to okazja do omówienia, w jaki sposób możesz zaspokoić te potrzeby, aby czuć się spełnionym/ą.
Ponadto często zdarza się, że opieka nad osobą z przewlekłą chorobą ma duży wpływ na samopoczucie psychiczne partnerów,7 co sprawia, że tym bardziej konieczne jest, abyś pozostał/a emocjonalnie zdrowy i szczęśliwy.
Artykuł powiązany (w trakcie tworzenia): Jak wyrazić swoje uczucia
Jakie są Twoje granice?
Oprócz poznania i wyrażenia swoich potrzeb, musisz także znać i wyrażać swoje granice, aby skutecznie poruszać się w związku z przewlekle chorym partnerem. Jeśli są jakieś zadania związane z pielęgnacją ciała, o których myślisz, że nie możesz ich wykonać fizycznie lub emocjonalnie, mów o tym otwarcie od samego początku.
Twój partner może znaleźć dodatkowe źródło opieki domowej i byłoby miło pomóc mu w tych poszukiwaniach. Twoje granice mogą być przestrzegane tylko wtedy, gdy je rozpoznasz, a następnie jasno określisz je swojemu partnerowi.
Znaczenie ciągłego dbania o siebie
Nie ma nic bardziej kluczowego w dbaniu o innych niż dbanie o siebie. Nie możesz napełniać kubków innych, jeśli twój własny jest pusty!
Ponieważ Twój partner będzie zajęty radzeniem sobie z życiem ze swoją chorobą, Twoim własnym zadaniem jest ustalenie i trzymanie się schematu samoopieki. Jeśli czujesz się komfortowo, podziel się swoimi planami. Może to być korzystne dla relacji i może pomóc poczuć ulgę.
Jak znaleźć czas dla siebie
Wygospodarowanie czasu dla siebie z wyprzedzeniem pomoże Ci trzymać się go w danej chwili. Najlepiej omówić to z partnerem, zwłaszcza jeśli wcześniej potrzebował/a całodobowej lub częstej opieki. Ustal dla siebie zaplanowany czas tak często, jak jest to możliwe i wykonalne w Twojej sytuacji.
Trzymanie się rutyny dbania o siebie nie tylko sprawi, że będziesz szczęśliwszą osobą, ale może również pomóc w radzeniu sobie ze stresem związanym w twoim związku. Ponadto regularne robienie przerw poprawia produktywność, pomaga rozjaśnić myślenie i jest korzystne dla innych stresorów w życiu.
Opcje samoopieki
Teraz, gdy masz już ustalony harmonogram dbania o siebie, będziesz chciał/a sporządzić listę rzeczy, które lubisz robić. Niektóre opcje samoopieki obejmują masaż, spotkania z przyjaciółmi lub medytację.
Sporządź listę tego, co lubisz najbardziej, a następnie zaplanuj te czynności w swoim życiu. W ten sposób możesz mieć pewność, że ulga jest w drodze, bez względu na to, jak stresujące lub gorączkowe stają się sprawy.
Bycie systemem wsparcia dla kogoś innego to dzielna rzecz, ale to nie znaczy, że potrzebujesz mniej wsparcia.
Otwartość wobec przyjaciół, praktyków i bliskich na temat tego, czego doświadczasz w swoim związku, sprawi, że dbanie o siebie będzie jeszcze bardziej korzystne.
Regularne granice i otwarta komunikacja
Kiedy ty i twój partner macie jasność co do potrzeb, granic i dbania o siebie, dobrze przysłuży się waszemu związkowi, aby regularnie sprawdzać ze sobą, jak wszystko się układa.
Twoje potrzeby i dbanie o siebie mogą wymagać dostosowania. Ważne jest, abyś zdał/a sobie sprawę z tych potrzebnych zmian, zanim zaczną one wpływać na twój związek.
W niektórych miejscach może być konieczne wprowadzenie zmian, a potrzeby mogą ewoluować. Utrzymywanie jasnej linii komunikacji z partnerem na ten temat, jak oboje sobie radzicie, co idzie dobrze, a co jest wyzwaniem, pomoże ci pozostać blisko w tym trudnym czasie.
Źródła:
Martire LM, Helgeson VS. Bliskie relacje i zarządzanie przewlekłą chorobą: stowarzyszenia i interwencje. Am Psychol. 2017;72(6):601-612. doi:10.1037/amp0000066
Rees J, O’Boyle C, MacDonagh R. Jakość życia: wpływ przewlekłej choroby na partnera. J R Soc Med. 2001;94(11):563-566. doi:10.1177/014107680109401103
Igler EC, Austin JE, Sejkora EKD, Davies WH. Perspektywa przyjaciół: reakcja młodych dorosłych na ujawnienie przewlekłej choroby. J Clin Psychol Med Settings. doi:10.1007/s10880-023-09956-2
Karraker A, Latham K. W chorobie i zdrowiu? Choroba fizyczna jako czynnik ryzyka rozpadu małżeństwa w późniejszym życiu. J Health Soc Behav. 2015;56(3):420-435. doi:10.1177/0022146515596354
Fields B, Makaroun L, Rodriguez KL, Robinson C, Forman J, Rosland AM. Rozwój roli opiekuna w chorobie przewlekłej: jakościowe badanie nieformalnej opieki nad weteranami z cukrzycą. Chronic Illn. 2022;18(1):193-205. doi:10.1177/1742395320949633
Eriksson M, Svedlund M. „Intruz”: narracje małżonków o życiu z przewlekle chorym partnerem. J Clin Nurs. 2006 marzec;15(3):324-33. doi: 10.1111/j.1365-2702.2006.01290.x
Pitceathly C, Maguire P. Psychologiczny wpływ raka na partnerów pacjentów i innych kluczowych krewnych: przegląd. Eur J Cancer. 2003 lipiec;39(11):1517-24. doi: 10.1016/s0959-8049(03)00309-5
